Η βλεφαρόπτωση μπορεί να αφορά τον έναν ή και τους δύο οφθαλμούς και συνήθως οφείλεται σε χαλάρωση του μυός του βλεφάρου.
Σε μερικές όμως περιπτώσεις ενδέχεται να συνυπάρχει σοβαρή νόσος. Η πτώση του άνω βλεφάρου μπορεί να είναι μικρή (1-2 χιλ.), μέτρια (3-4 χιλ.) ή σοβαρή (> 4 χιλ.), σκεπάζοντας ολόκληρη την οφθαλμική κόρη. Επίσης, μπορεί να παρουσιαστεί από τη γέννηση (συγγενής) ή να εμφανιστεί αργότερα στη ζωή (επίκτητη).
Η βλεφαρόπτωση μπορεί να οφείλεται σε αίτια μυογενή, νευρογενή, απονευρωτικά, μηχανικά ή τραυματικά. Συνήθως εμφανίζεται χωρίς άλλα συμπτώματα αλλά μπορεί να συνοδεύεται από διαφορετικές άλλες συνθήκες, όπως ανοσολογικές, εκφυλιστικές ή συγγενείς διαταραχές, όγκους ή μολύνσεις.
Συνήθως οι ασθενείς παραπονιούνται ακόμα για κουρασμένη, νυσταγμένη εμφάνιση και θολή όραση. Οι ασθενείς με σημαντική πτώση βλεφάρων, μπορεί να χρειάζεται να σηκώνουν το κεφάλι τους ψηλά, ανασηκώνοντας το σαγόνι, να προσπαθούν να σηκώσουν το βλέφαρο με το δάκτυλο ή ανασηκώνουν τα φρύδια τους. Όλα τα παραπάνω μπορούν να προκαλέσουν έντονη κεφαλαλγία και καταπόνηση των ματιών.
Σε κάθε περίπτωση θα πρέπει οι ασθενείς να εξετάζονται κλινικά από οφθαλμίατρο και νευρολόγο.