Αν και είναι δυνατό, το να έχεις υπερμετρωπία και μυωπία είναι σπάνιο. Είναι πιο πιθανό ένα άτομο να έχει είτε υπερμετρωπία είτε μυωπία.
Όταν ένα άτομο έχει υπερμετρωπία, τα αντικείμενα πιο μακριά εμφανίζονται καθαρά, ενώ τα κοντινά αντικείμενα είναι θολά ή δύσκολα διακρίνονται. Ένα μυωπικό άτομο μπορεί να δει αντικείμενα κοντά καθαρά, αλλά τα μακρινά αντικείμενα φαίνονται θολά.
Μια κατάσταση γνωστή ως ανισομετρωπία μπορεί να προκαλέσει ταυτόχρονα υπερμετρωπία και μυωπία. Αυτή η κατάσταση προκαλεί το ένα μάτι να έχει διαφορετικά εστιακά σημεία σε σύγκριση με το άλλο μάτι.
Αυτό το άρθρο περιγράφει τα συμπτώματα, τις αιτίες και τις θεραπείες για την ταυτόχρονη υπερμετρωπία και μυωπία.
Συμπτώματα
Η ανισομετρωπία είναι μια κατάσταση όπου το ένα μάτι έχει διαφορετική διαθλαστική ισχύ από το άλλο. Αυτό οδηγεί τους ανθρώπους να βιώνουν άνιση εστίαση μεταξύ των δύο ματιών χωρίς γυαλιά ή διορθωτικούς φακούς.
Τα άτομα με αυτή την πάθηση θα παρατηρήσουν θολή όραση στο ένα μάτι σε σύγκριση με το άλλο. Ο εγκέφαλος δεν θα είναι σε θέση να λάβει πληροφορίες και από τα δύο μάτια. Αντίθετα, θα επιλέξει το μάτι που έχει την πιο καθαρή εστίαση.
Η ανισομετρωπία είναι μια από τις κύριες αιτίες αμβλυωπίας στα παιδιά. Η αμβλυωπία είναι ο ιατρικός όρος για αυτό που ορισμένοι αποκαλούν «τεμπέλικο μάτι». Συχνά, το ένα μάτι γίνεται όλο και πιο θολό ενώ ο εγκέφαλος βασίζεται στο άλλο για καθαρή όραση.
Η αμβλυωπία είναι η πιο κοινή αιτία προβλημάτων όρασης στα παιδιά και μπορεί να προκαλέσει:
- στραβισμό
- κλείσιμο του ενός ματιού
- το κεφάλι να γείρει
Σε σοβαρές περιπτώσεις, το μάτι ενός παιδιού μπορεί να παρασυρθεί ή να περιπλανηθεί.
Αιτίες
Η αιτία της ανισομετρωπίας είναι πιθανό να οφείλεται σε διαφορά στο μέγεθος ή το σχήμα των ματιών. Αυτό μπορεί να προκαλέσει:
- άνιση καμπυλότητα, γνωστή ως αστιγματισμός
- άνιση υπερμετρωπία
- άνιση μυωπία
Η πάθηση είναι η αιτία περίπου 30-50% όλων των περιπτώσεων του τεμπέλικου ματιού, η οποία επηρεάζει περίπου το 2-4% των ανθρώπων που ζουν στη Βόρεια Αμερική.
Σε άτομα μεγαλύτερης ηλικίας, οι αλλαγές στην ισχύ του φακού και ο καταρράκτης μπορεί να προκαλέσουν την ανάπτυξη της πάθησης.
Θεραπεία ή διόρθωση
Οι επισκέψεις οφθαλμίατρου ή οι προβολές όρασης στο σχολείο μπορούν συνήθως να αναγνωρίσουν εύκολα την ανισομετρωπία σε παιδιά και ενήλικες.
Η θεραπεία για την ανισομετρωπία συχνά περιλαμβάνει τη χρήση γυαλιών ή επαφών για τη διόρθωση της όρασης στο πιο αδύναμο μάτι. Αυτό μπορεί να βοηθήσει τον εγκέφαλο να μάθει να χρησιμοποιεί και τα δύο μάτια μαζί.
Μερικές φορές, ένα παιδί μπορεί να χρειαστεί πρόσθετη βοήθεια για να κάνει τον εγκέφαλο να χρησιμοποιήσει το πιο αδύναμο μάτι. Ένας γιατρός μπορεί να συστήσει:
- μπαλώνοντας το κυρίαρχο μάτι
- χρησιμοποιώντας ένα φίλτρο στα γυαλιά πάνω από το κυρίαρχο μάτι
- χρησιμοποιώντας οφθαλμικές σταγόνες για να κάνετε την όραση του κυρίαρχου ματιού θολή
Η όραση ενός παιδιού αλλάζει συχνά με την πάροδο του χρόνου. Ωστόσο, η διαφορά στην εστίαση μεταξύ των δύο ματιών μπορεί να παραμείνει. Η έγκαιρη θεραπεία μπορεί να βοηθήσει στη βελτίωση των αποτελεσμάτων.
Συχνές ερωτήσεις
Τα παρακάτω είναι απαντήσεις σε ερωτήσεις που κάνουν συνήθως οι άνθρωποι σχετικά με την μυωπία και την υπερμετρωπία.
Πώς λέγεται όταν ένας άνθρωπος είναι μυωπικός και υπερμετρωπικός;
Εάν ένα άτομο έχει και μυωπική και υπερμετρωπική όραση, συνήθως σημαίνει ότι έχει ανισομετρωπία.
Αυτή η κατάσταση προκαλεί το ένα μάτι να βλέπει διαφορετικά από το άλλο. Μπορεί να κάνει τον εγκέφαλο να επιλέξει το ένα μάτι έναντι του άλλου, οδηγώντας στην ανάπτυξη ενός κυρίαρχου ματιού.
Είναι σπάνια η αντιμετρωπία;
Ναί. Η αντιμετρωπία είναι ένας σπάνιος υποτύπος ανισομετρωπίας που περιλαμβάνει μυωπία στο ένα μάτι και υπερμετρωπία στο άλλο.
Πόσο σπάνια είναι η ανισομετρωπία;
Η ανισομετρωπία είναι μια κοινή αιτία τεμπέλικου ματιού στα παιδιά, με ποσοστό επικράτησης περίπου 3,79 έως 21,8%.
Περίληψη
Ένα άτομο μπορεί να έχει υπερμετρωπία και μυωπία. Αυτό συνήθως εκδηλώνεται ως μια κατάσταση γνωστή ως ανισομετρωπία, όταν η εστίαση του ενός ματιού είναι διαφορετική από εκείνη του άλλου ματιού.
Μπορεί να σημαίνει ότι η όρασή τους είναι θολή στο ένα και οξεία στο άλλο. Στη συνέχεια, ο εγκέφαλος επιλέγει ένα κυρίαρχο μάτι για να δει έξω.
Η θεραπεία συχνά περιλαμβάνει τη χρήση διορθωτικών φακών. Με την έγκαιρη θεραπεία, ορισμένα παιδιά που αναπτύσσουν την πάθηση θα την ξεπεράσουν.
Πηγή: medicalnewstoday.com