Ο εκφυλισμός της ωχράς κηλίδας αποτελεί την κύρια αιτία τύφλωσης μεταξύ των Αμερικανών ηλικίας 65 ετών και άνω. Η νόσος επηρεάζει περισσότερους από 11 εκατομμύρια ανθρώπους μόνο στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής. Η ασθένεια επιδεινώνει την ωχρά κηλίδα του οφθαλμού, η οποία είναι υπεύθυνη για την ικανότητα της καθαρής όρασης. Εκτός από την αυξημένη ηλικία, η εμφάνιση της νόσου μπορεί να αποδοθεί και σε διάφορους άλλους παράγοντες κινδύνου. Ο σύγχρονος τρόπος ζωής, για παράδειγμα, το κάπνισμα και, φυσικά, η κληρονομικότητα αποτελούν ορισμένες άλλες συνήθεις αιτίες. Ορισμένες μελέτες έχουν επίσης βρει μια σχέση μεταξύ του εκφυλισμούς της ωχράς κηλίδας και της υψηλής αρτηριακής πίεσης.
Για να διευκρινιστεί η σχέση μεταξύ της συχνότητας εμφάνισης του εκφυλισμού της ωχράς κηλίδας και των φαρμάκων για τη μείωση της αρτηριακής πίεσης, συμπεριλαμβανομένων των αγγειοδιασταλτικών, ερευνητές από τη Σχολή Ιατρικής και Δημόσιας Υγείας του Πανεπιστημίου του Ουισκόνσιν πραγματοποίησαν μια μακροχρόνια μελέτη. Η έρευνα διεξήχθη από το 1988 έως το 2013. Βασίστηκε στον πληθυσμό περίπου 5.000 κατοίκων του Ουισκόνσιν, ηλικίας 43 έως 86 ετών. Η όλη προσπάθεια είναι μέρος του Εθνικού Οφθαλμολογικού Ινστιτούτου, η οποία, από το 1987, έχει συλλέξει πληροφορίες σχετικά με τον επιπολασμό και τη συχνότητα εμφάνισης των οφθαλμικών παθήσεων, του εκφυλισμού της ωχράς κηλίδας και της διαβητικής αμφιβληστροειδοπάθειας.
Σχέση αγγειοδιασταλτικών φαρμάκων και εκφυλισμού της ωχράς κηλίδας
Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι η χρήση οποιουδήποτε αγγειοδιασταλτικού, όπως το Apresoline και το Loniten, το οποίο διαστέλλει τα αιμοφόρα αγγεία, συσχετίστηκε με μεγαλύτερο κίνδυνο ανάπτυξης εκφυλισμού της ωχράς ηλίδας πρώιμου σταδίου. Μεταξύ των ατόμων που δεν έπαιρναν αγγειοδιασταλτικά, περίπου 8,2% εμφάνισαν σημάδια πρώιμης ωχράς κηλίδας. Συγκριτικά, μεταξύ αυτών που έλαβαν αγγειοδιασταλτικά φάρμακα, το 19,1% ανέπτυξε την ασθένεια.
Οι ερευνητές διαπίστωσαν επίσης ότι η λήψη β-αναστολέων από το στόμα, όπως το Tenormin και το Lopressor, συσχετίστηκε με αύξηση του κινδύνου νεοαγγειακού εκφυλισμού της ωχράς κηλίδας, μια πιο προχωρημένη κι απειλητική για την όραση μορφή της νόσου. Μεταξύ εκείνων που δε λάμβαναν β-αναστολείς, εκτιμάται ότι το 0,5% ανέπτυξε σημάδια νεοαγγειακού εκφυλισμού της ωχράς κηλίδας.
Ενώ η μελέτη παρέχει εκτιμήσεις κινδύνου για τη συσχέτιση μεταξύ φαρμάκων για τη μείωση της αρτηριακής πίεσης και της ωχράς κηλίδας σε διάφορα στάδια, οι ερευνητές προειδοποιούν ότι η μελέτη τους δεν μπόρεσε να διακρίνει τα αποτελέσματα των ίδιων των φαρμάκων και τις συνθήκες για τις οποίες οι συμμετέχοντες έλαβαν αυτά τα φάρμακα. Συνεπώς, πιστεύουν ότι απαιτείται περαιτέρω έρευνα για τον προσδιορισμό της αιτίας των αυξημένων κινδύνων.
Πηγή:
American Academy of Ophthalmology/ aao.org