Οι οφθαλμολογικές εξετάσεις σε υπερήλικες μπορεί να παρουσιάσουν περισσότερα από προβλήματα όρασης. Μια νέα μελέτη επιβεβαιώνει ότι ορισμένοι τύποι προβλημάτων όρασης μπορεί να υποδηλώνουν αυξημένο κίνδυνο άνοιας.
Ειδικότερα, η Αμερικανική ακαδημία οφθαλμολογίας συνιστά σε όλους τους ενήλικες να υποβάλλονται σε αρχική οφθαλμολογική εξέταση μέχρι την ηλικία των 40 ετών. Οι ηλικιωμένοι άνω των 65 ετών θα πρέπει να επισκέπτονται έναν οφθαλμίατρο κάθε ένα με δύο χρόνια.
Αυτή η μελέτη θα πρέπει να ενισχύσει την επιθυμία μας να προστατεύσουμε τα μάτια καθώς γερνάμε. Κάτι τέτοιο ωφελεί τη συνολική μας υγεία και μπορεί να βοηθήσει στην προστασία της νοημοσύνη μας, λέει ο οφθαλμίατρος J. Kevin McKinney, MD, μέλος της Ακαδημίας, με εξειδίκευση στο γλαύκωμα.
Ισορροπία όρασης και ψυχικής υγείας
Οι γιατροί έχουν διαπιστώσει μια σχέση μεταξύ της απώλειας όρασης και της νοητικής εξασθένησης. Πολλές μελέτες έχουν δείξει ότι οι ηλικιωμένοι με χαμηλή όραση έχουν διπλάσιο κίνδυνο να αναπτύξουν καταστάσεις όπως η άνοια και η νόσος του Αλτσχάιμερ.
Μια σαρωτική μελέτη 1.200 ενηλίκων ενισχύει τα στοιχεία αυτής της παραπάνω συσχέτισης. Οι ερευνητές παρακολούθησαν την όραση ενηλίκων με άνοια για 16 χρόνια, ελέγχοντας για τρεις διαφορετικούς τύπους απώλειας όρασης. Επίσης μέτρησαν τη γλώσσα, τη μνήμη, την προσοχή και διάφορα μέτρα πνευματικής ευκινησίας των ενηλίκων, συμπεριλαμβανομένων των ικανοτήτων να σχεδιάζουν, να δίνουν προσοχή, να θυμούνται οδηγίες και να κάνουν χειρωνακτικές εργασίες.
Η γνωστική εξασθένηση συνδέεται με τρεις τύπους απώλειας όρασης
Δείτε τι βρήκε η νέα μελέτη:
Τα άτομα με τη χειρότερη οπτική οξύτητα είχαν τον μεγαλύτερο κίνδυνο μείωσης της ομιλίας και της μνήμης.
Όσοι είχαν δυσκολία στην ανίχνευση αντικειμένων σε φόντο παρόμοιου χρώματος, γνωστό και ως ευαισθησία φωτεινής αντίθεσης, είχαν υψηλότερο κίνδυνο μείωσης της γλώσσας, της μνήμης, της προσοχής και της οπτικοχωρικής ικανότητας.
Τα άτομα με αμβλυωπία διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο για απώλεια ομιλίας και τη μνήμη.
Οι κριτές σημειώνουν ότι η μελέτη βασίστηκε σε τεστ νοητικής ευκινησίας όπου η καλή όραση ήταν απαραίτητη. Επιπλέον, η μελέτη επικεντρώθηκε κυρίως σε ανοιχτόχρωμους, μορφωμένους, ηλικιωμένους πολίτες, επομένως τα ευρήματα μπορεί να μην ισχύουν σε άλλους πληθυσμούς άλλων εθνικοτήτων.
Η απώλεια όρασης προκαλεί άνοια; Ή μήπως η άνοια προκαλεί απώλεια όρασης;
Δεν είναι σαφές ότι η απώλεια όρασης προκαλεί άνοια ή το αντίστροφο. Μια πρόσφατη μελέτη δείχνει ότι μπορεί να πάει αμφίδρομα. Ειδικά, οι ηλικιωμένοι με άνοια έχουν περισσότερες πιθανότητες από άλλους να αναπτύξουν οφθαλμική διαταραχή και εκείνοι με προβλήματα όρασης είναι πιο πιθανό να αναπτύξουν άνοια. Πράγματι, απαιτούνται περισσότερες μελέτες για να καθοριστεί εάν και πώς αυτές οι καταστάσεις συσχετίζονται.
Οι συνήθεις αιτίες μείωσης της όρασης περιλαμβάνουν την εκφύλιση της ωχράς κηλίδας, το γλαύκωμα και τον καταρράκτη. Ποιο συγκεκριμένα, είναι πιθανό ορισμένες καταστάσεις υγείας να επηρεάζουν τόσο την όραση όσο και τη γνωστική λειτουργία. Η απώλεια όρασης συμβάλλει στη πιθανή δημιουργία κατάθλιψης ή την κοινωνικής απομόνωσης. Στη συνεχεία, θα μπορούσε με τη σειρά της να επηρεάσει το νοητικό επίπεδο. Μια πρόσφατη μελέτη από τη Νότια Κορέα διαπίστωσε ότι τα άτομα με προβλήματα όρασης και ακοής έχουν διπλάσιες πιθανότητες να αναπτύξουν άνοια από τα άτομα με μόνο μία ή καμία αναπηρία.
Όμως τα νέα ευρήματα αποκαλύπτουν ένα σημαντικό παράγοντα: τη σημασία των τακτικών οφθαλμολογικών εξετάσεων για τους ενήλικες. Επομένως, όχι μόνο οι οφθαλμικές εξετάσεις μπορούν να βοηθήσουν στην έγκαιρη διάγνωση της απώλειας όρασης, μπορούν να βοηθήσουν στο να εντοπιστούν ηλικιωμένοι που διατρέχουν κίνδυνο άνοιας.
Πηγή: aao.org.com