Το οφθαλμικό μελάνωμα (μέσα ή γύρω από το μάτι) είναι ένας τύπος καρκίνου που αναπτύσσεται στα κύτταρα που παράγουν χρωστική ουσία. Η μελανίνη δίνει στο δέρμα, τα μαλλιά και τα μάτια σας το χαρακτηριστικό τους χρώμα. Αν και είναι ο πιο κοινός καρκίνος των ματιών σε ενήλικες, το οφθαλμικό μελάνωμα είναι πολύ σπάνιο.
Τα οφθαλμικά μελανώματα ξεκινούν συνήθως στη μέση των τριών στρωμάτων του ματιού σας. Το εξωτερικό στρώμα του ματιού σας είναι ο σκληρός χιτώνας. Το εσωτερικό στρώμα είναι ο αμφιβληστροειδής. Το μεσαίο στρώμα μεταξύ του σκληρού και του αμφιβληστροειδούς ονομάζεται ραγοειδής.
Σπάνια, το μελάνωμα των ματιών μπορεί επίσης να εμφανιστεί και στον επιπεφυκότα.
Επειδή τα περισσότερα μελανώματα των ματιών σχηματίζονται στο τμήμα του ματιού που δεν μπορείτε να διακρίνετε όταν κοιτάζεστε σ’ έναν καθρέφτη, μπορεί να είναι δύσκολο να εντοπίσετε το πρόβλημα. Επίσης, το μελάνωμα των ματιών συνήθως δεν παρουσιάζει πρώιμα σημάδια ή συμπτώματα. Γι ‘αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό να επισκέπτεστε τακτικά τον οφθαλμίατρό σας.
Αιτίες οφθαλμικού μελανώματος
Δεν είναι σαφές γιατί αναπτύσσονται μελανώματα των ματιών. Γνωρίζουμε ότι οι άνθρωποι που γεννιούνται με ορισμένους σπήλους μέσα ή πάνω στα μάτια, καθώς και εκείνοι με ανοιχτόχρωμα μάτια, διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο εμφάνισης οφθαλμικού μελανώματος.
Το οφθαλμικό μελάνωμα εμφανίζεται όταν το DNA των χρωστικών κυττάρων του οφθαλμού εμφανίζει σφάλματα. Αυτά τα σφάλματα προκαλούν τον ανεξέλεγκτο πολλαπλασιασμό των κυττάρων. Τα μεταλλαγμένα κύτταρα συγκεντρώνονται μέσα ή πάνω στο μάτι και σχηματίζουν μελάνωμα.
Ορισμένοι παράγοντες αυξάνουν τον κίνδυνο εμφάνισης μελανώματος. Αυτοί περιλαμβάνουν:
- Έκθεση σε ηλιακό φως για μεγάλο χρονικό διάστημα, καθώς μπορεί να προκαλέσει μελάνωμα.
- Ανοιχτόχρωμα μάτια (μπλε ή πράσινα).
- Ηλικία.
- Συγκεκριμένες κληρονομικές παθήσεις του δέρματος.
- Μη φυσιολογικός χρωματισμός του δέρματος.
- Κρεατοελιές στο μάτι ή την επιφάνεια του ματιού.
Θεραπεία του οφθαλμικού μελανώματος
Η θεραπεία εξαρτάται από το μέγεθος και τη θέση του μελανώματος. Οι μικροί όγκοι που δε μεγαλώνουν και δεν προκαλούν προβλήματα δε χρειάζονται άμεση θεραπεία.
Χειρουργική επέμβαση πραγματοποιείται στα μελανώματα που εμφανίζονται στον επιπεφυκότα. Εφαρμόζεται κρυοθεραπεία, μια διαδικασία ψύξης με σκοπό την καταστροφή τυχόν καρκινικών κυττάρων στην περιοχή. Οι μικροί, περιορισμένοι στην ίριδα καρκίνοι, στο ακτινωτό σώμα και στον χοριοειδή μπορούν επίσης να αντιμετωπιστούν με χειρουργική αφαίρεση.
Όταν η αφαίρεση του όγκου δεν είναι δυνατή, η θεραπεία με λέιζερ (φωτοπηξία με λέιζερ ή διακορική θερμοθεραπεία) μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την καταστροφή των μικρών, αναπτυσσόμενων όγκων.
Ο οφθαλμός ίσως να πρέπει να αφαιρεθεί, αν ο όγκος είναι μεγάλος, έχει προσβάλει άλλα μέρη του ματιού ή οι άλλες μέθοδοι δεν είναι επιτυχείς. Το οφθαλμικό μελάνωμα, περιλαμβανομένων των καρκινικών κυττάρων που έχουν εξαπλωθεί σε άλλα όργανα, δεν ανταποκρίνεται συνήθως καλά στη χημειοθεραπεία.
Πηγή:
American Academy of Ophthalmology/ aao.org